Het is 8 juli 1987. De dag waarop je “stil” bent geboren. Vol liefde ben je gevormd in mijn buik en vol verwachting keken we uit naar je komst. Ons tweede kind. Een groot verlangen werd ruw verstoord toen ik plots, en te vroeg, geen zwangerschapsverschijnselen meer had. Ik voelde dat dit niet goed was en de huisarts kon geen harttonen meer horen. De gynaecoloog bevestigde ons bange vermoeden. Je lag stil in mijn buik..
Ik mocht naar huis met de afspraak dat als het niet met een paar dagen spontaan zou geboren worden, dat ik dan naar het ziekenhuis moest. Een paar uur na onze thuiskomst kreeg ik weeën en werd je stil geboren.
Zo klein. Je paste in de palm van mijn hand. De pijn in mijn buik verdween, de pijn in ons hart bleef bestaan. De huisarts heeft je meegenomen want waar moest je anders naar toe….
Maart 2019. Je krijgt een naam: Anne. Want het kan nu. Ook onze Anne van 11 weken wordt in ons trouwboekje geschreven en de tranen rolden over mijn wangen. Je krijgt de plaats die ook jij verdient, bij je broers en je zussen. Bij ons, in ons gezin.
November 2022. Door jouw stille geboorte komen er gedenkbomen. Op de begraafplaatsen van Dodewaard, Ochten en Opheusden staan ze te wachten op de boomblaadjes. De boomblaadjes voor elk stil geboren kind. Die waardevol zijn. Die gekend zijn.
Anne, jouw naam is geschreven in de palm van Zijn hand. Onuitwisbaar. Je mag er zijn!
Liefs mama
ik weef de tranen in mijn leven
ik weef de trots in alle dagen
ik weef de pijn in zachte strengen
ik weef jou, in alle lagen
ik weef het missen en het dragen
ik weef de liefde die is gebleven
ik weef jou met zorg en aandacht
in alle draden van mijn leven
“ik weef jou” van Floortje Agema
